Historisch

De  Duinen van Oye zijn afkomstig uit de vulling van de Aa-monding, die terugging naar Saint-Omer, uit deze werd relatief recent – zo’n honderd jaar geleden - de polier du platier (vlakke grond) bijna natuurlijk gevormd.

Geboren uit zandige oevers en dijken gebouwd tussen 1773 (Taaf-dijk) en 1925 (-dijk), ligt het beschut achter de kustduinen.

In de 20e eeuw werd Oye-Plage het vakantieoord voor toeristen die kwamen genieten van zeebaden, het Casino en jagen.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd de kust bezet door de Duitsers. Ze bouwden blokhutten op de duinen en versterkten de waterkant met tal van strandverdedigingen. Toegang werd er voor iedereen verboden. Het was ook in die tijd dat de “scheve” toren (Tour Penchée) werd gebouwd, evenals de antitankmuur, waarvan sporen in de kustopvang achterblijven.

Met een maximale hoogte van 2m boven zeeniveau kan hoogwater de toren bereiken en in 1953 werd het na een storm zelfs bedekt met bijna 75cm zout water.

Vaak verhogen winterregens het waterpeil, deze interface wordt van west naar oost uitgedrukt door een toenemende zoutgradiënt. Hierdoor is een diverse fauna en flora kunnen groeien en ontwikkelen, maar vooral de avifauna (vogels) trekt op het eerste gezicht de aandacht.

Visueel

We hebben panoramische zichten op de hoogste punten, richting zee en binnenland. De duinen vormen kleine afgesloten gehelen binnen de bebouwing en in de duingebieden zelf is het sterk afgesloten en heb je minimaal zicht.

Het natuurreservaat ‘Platier d’Oye’ ligt bij het dorpje Oye-Plage, het wordt aan de noordzijde begrensd door het ‘Chenal’ dat Gravelines verbindt met de zee.

In het gebied liggen verschillende ‘meertjes’ of ‘plassen’, die talrijke vogelsoorten aantrekken, evenals slikken en de schorren, ook het strand is bij schelpenliefhebbers zeer in trek.

De stromingen in het anaal blijken ervoor te zorgen dat hier een rijke variëteit aan schelpen te vinden is.

Ruimte en structuur

D119 wordt gezien als structureel lijnelement, waarrond er verschillende watergangen als overgang naar de polders te zien zijn.

Geologie

Quartair

                 Holoceen

                                      Zand en Klei

Fysisch

Hier is er een pannesysteem te vinden, die gevormd zijn door de werking van wind in het zand. Het is een gebied dat een laagland voor de duinen omvat en daarnaast nog heel wat kuilen en ondiepten bevat voor de kust. Het strekt zicht uit vanaf de monding van de Aa in westelijke richting, waar het meermaals onderbroken wordt door een nederzetting van vakantiehuisjes.

Vooral in de natuurreservaten zoals Platier d’Oye is heel wat unieke plekken te vinden. De variatie aan biotopen leidt er toe dat er maar liefst 361 plantensoorten werden aangetroffen, waarvan er 86 zijn die van uitzonderlijk belang zijn voor dit gebied, zoals: Gesteelde zoutmelde, Duinviooltje, Hondskruid, Echt lepelblad, Blauwe zeedistel, Blauwe bremraap.

Bodem

Het laag gelegen land van Les Dunes d’Oye wordt doorsneden door weteringen, de zogenaamde wateringues (of polders), een deel van dit land is polderland dat wordt beschermd door kwetsbare dijken.

De Platier d’Oye is een zeer belangrijke trekcorridor die het een bijzonder rijk ornithologisch (vogelkunde) observatiegebied maakt: er zijn 230 vogelsoorten waargenomen, waaronder 85 van cultureel belang.

Het is met name een broedgebied voor verschillende trekkende soorten zoals: Kuifkievit (Vanellus vanellus), Watersnip (Gallinago gallinago), Kokmeeuw (Larus melanocephalus), Bruine kiekendief (Circus aeruginosus), …

Het is ook een tussenstop en overwinteringsgebied voor vele anderen zoals: Kleine Zilverreiger (Egretta garzetta), Visarend (Pandion haliaetus), Lepelaar …