Zuidelijke valleiflank van de Leie
Het gebied bevindt zich ten zuiden in Leievallei en vormt zich in het zuiden van West-Vlaanderen aan de grens met Frankrijk. In het zuiden van dit gebied is een verstedelijkingsdruk van Tourcoinq en Rijsel. De vallei wordt gekenmerkt door een traag oplopend reliëf.
Historisch
Opstrekkende straatdorpen liggen van de Leie weg en bepalen het landschap, vaak gegroeid en verlengt doorheen de tijd. Beken en afwatering als structurerende elementen op het tweede niveau en er zijn vaak natte weides die meersen werden genoemd die werden gebruikt voor veeteelt en op de drogere zones is landbouw (akkerbouw) aanwezig, in het verleden waren dit de kouters.
Visueel
Open landschap en vaak zichtbaarheid tot aan de verspreide dorpen en verspreide bebouwing. Er is verspreide perceelsbegroeiing aanwezig en het wordt voornamelijk gekenmerkt door agrarisch-en woongebied.
Ruimte en structuur
Dit gebied wordt doorsneden door D-wegen De snelweg A25 doorsnijd het gebied en gaat richting Rijsel. Enkele spoorwegen doorsnijden het gebied. Langwerpige percelen zijn nog vaak te herkennen in dit gebied en verspreide perceelsbegroeiing (weinig) zorgen voor structuur in het landschap.
Geologie
Eoceen
Deze is ontstaan uit tektonische bewegingen vanaf het midden Pleistoceen en de oppervlakkige micro formaties zijn gevormd door de opeenvolging van glacialen.
Bodem
Langs de Leie en de Deûle zijn vormen van zeer oude industrieën terug te vinden: steenkoolmijnen in het mijnbekken, textielindustrie, steenbakkerijen, brouwerijen,… Andere industrieën sluiten hier nu bij aan: chemische industrie, papierfabricage, metaal-industrie, diepvriesgroente-industrie…
Al die industrieën drukken een stempel op de streek en haar waterlopen. Ze brengen een enorme vervuiling met zich mee en gebruiken meer grondwater dan op natuurlijke manier kan worden aangevuld. De rijkdom aan zeer vruchtbare slib verklaart de alomtegenwoordigheid van de landbouw en de zwakke aanwezigheid van het bos. Door de alluviale en overstroombare natuur van de vallei bleven de weilanden er lange tijd, maar door de oevers van de Leie en de voortgang van de afwatering ontstond vanaf de jaren zestig een sterke achteruitgang van de graslanden.
