Galgebossen

De Galgebossen zijn een restant van een groot en uitgestrekt vroeg-middeleeuws bos tussen Watou en Beselare dat reeds op de kabinetskaart van de Ferraris (1770-1778) aanzienlijk geslonken was in oppervlakte. Ze bestaan uit loofbomen met gedeeltelijk hakhout en middelhout. De naam ‘Galgebossen’ verwijst naar vroegere tijden, toen nog vaak doodstraffen werden uitgevoerd door ophanging aan de galg. Tot het begin van de 18e eeuw beslisten de heren van Vlamertinge en Elverdinge over leven en dood van hun onderdanen. Ter dood veroordeelden stierven aan galgen die stonden opgesteld aan de rand van de Galgebossen. Tijdens de Eerste Wereldoorlog bleven de bossen, in tegenstelling tot andere bosgebieden, gespaard omdat ze een rustgebied vormden voor Britse soldaten. Er was een barak waar Anglicaanse erediensten werden gehouden, en er was een bioscoopzaaltje. Een nabijgelegen hoeve, de tegenwoordige Hospitaalhoeve, deed dienst als hospitaal. De Plank Road leidde naar het centrum van Vlamertinge en hierlangs trokken de soldaten naar het front. Aan de rand van het bos ligt het Hagle Dump Cemetery.

In de Galgebossen draait alles rond natuurontwikkeling: dood hout blijft liggen, exoten verdwijnen. Verder streven ze naar een ongelijkjarige bomenstructuur: een bos met een grote diversiteit aan jonge en oude bomen. Omdat het gebied rijk is aan amfibieën, zijn oude poelen hersteld en nieuwe gegraven. Zo kan ook de zeldzame kamsalamander zich hier nog uitbreiden. In heel wat bosranden ontwikkelt er zich een gelaagde vegetatie: van kruiden over ruigtes naar lagere en hogere struiken, tot de boomlaag. In dergelijke bosranden vinden vele dieren schuil- en nestplaatsen en een gevarieerd voedselaanbod. Er loop een pad doorheen het bos en het kronkelt zich een weg door het bos en flirt nu en dan met de bosrand vanwaar je mooi zicht hebt op het omringende, agrarische landschap. Boswegels worden afgewisseld met graspaden. Her en der kom je rustbanken tegen.

Het bos wordt doorsneden door een geometrisch patroon van onverharde wegen. In het bos liggen enkele poelen die voor watervegetatie en fauna (amfibieën) waardevol zijn. De bosranden hebben een rijke flora.

Eoceen

               Quartaire bedekking

Tot de flora behoren gulden sleutelbloem, slanke sleutelbloem, grote muur, kruipend zenegroen, gewone salomonszegel, kleine maagdenpalm, echt duizendguldenkruid, dubbelloof, fraai hertshooi en liggend hertshooi. Er zijn 24 soorten dagvlinders waargenomen, waaronder eikenpage, kleine ijsvogelvlinder en hooibeestje. Verder zijn er vele vogels, diverse zoogdieren en amfibieën als: gewone pad, alpenwatersalamander, kleine watersalamander, kamsalamander, bruine kikker en groene kikker.

Het gebied rond de Galgebossen (met uitzondering van de vallei van de Robaartbeek) is deze zandleemlaag zeer dun tot lokaal afwezig. Door de weinig doorlatende kleiige ondergrond heeft men hier stuwwater, in het bos liggen daardoor enkele poelen die voor watervegetatie en fauna (amfibieën) waardevol zijn. De bosranden hebben een rijke flora.