Forêt de Clairmarais
Ook wel "Clairmarais-bos" genoemd, is een van de grote bosrijke massieven van de regio Nord-Pas-de-Calais en een van de slechts twee in Frans-Vlaanderen. Het massief ligt in de buurt van het "Clairmarais-moeras" (dat deel uitmaakt van het Audomarois-moeras) wordt gedomineerd door eiken, met enkele harsachtige percelen, op kleigrond die op verschillende plaatsen water vasthoudt
Historisch
Er kan worden aangenomen dat het bos, een overblijfsel van het immense steenkoolbos. In de 9e eeuw draineren de monniken van de abdij Saint-Bertin de Sithiu en de omliggende cisterciënzer monniken de regio Audomaroise en in het bijzonder het zuidwestelijke deel van het bos, met een netwerk van grote onderling verbonden sloten (tegenwoordig 160 km watergangen) de 3.400 ha van het Audomarois-moeras droog te leggen en hun water in de richting van de Noordzee bij Gravelines af te voeren via de Aa in die tijd. In het hart van het bos, ligt de vijver Harchelles die werd geëxploiteerd door de monniken. Het Clairmarais-bos lijkt altijd al hout te hebben geproduceerd dat van hoge kwaliteit wordt geacht, en tot het verschijnen van de kettingzaag en zagerijen leverde het werk op voor de houtskoolbranders en de vele houthakkers en lange houtzagerijen die in Clairmarais woonden, in de gehuchten van Haut-Arques en Malhôve.
Visueel
Voornamelijk een bosachtig gebied. Het verwelkomt veel bezoekers, wandelaars, fietsers, schoolkinderen, bewoners. De grote vijver in het midden van het bos is een belangrijke trekpleister. In het moerasgedeelte (buiten het bos) kan men kajakken en of een elektrisch of benzinemotor bootjes huren.
Vrijetijdsvoorzieningen, waaronder de camping Clairmarais) en haar positie als een groot bosrijk gebied in een sterk verstedelijkt regionaal gebied zorgen ervoor dat het zeer geliefd is voor bezoekers.
Ruimte en structuur
Dreven in het bos als structurerende en aansluitende elementen. De vele waterhangen zorgen voor structuur. De grote vijver in het midden van het bos is een belangrijk referentiepunt in het gebied.
Geologie
Eoceen
Quartaire bedekking
Fysisch
Het is een licht heuvelachtig bosgebied. De naam "Clairmarais" roept een hoge hygromorfie op, die plaatselijk blijft bestaan ondanks het feit dat het bos (en de omgeving) grotendeels is gedraineerd.
Bodem
Sommige plantensoorten, waaronder Hottonia palustris, die vroeger lokaal overvloedig aanwezig waren, zijn sterk achteruitgegaan of verdwenen. Het bos bood onderdak aan een grote populatie Primula vulgaris Huds die verdween uit het zuiden van België en uit Vlaanderen.